PODSŁUCH W ŚWIETLE PRAWA?
Ocena dopuszczalności stosowania podsłuchu (stwierdzenie, czy podsłuch jest legalny), a w konsekwencji, czy możliwe jest jego wykorzystanie w postępowaniu karnym uzależnione jest, w pierwszej kolejności, od ustalenia podmiotu, który rejestrację rozmowy zrealizował.
Wykorzystanie podsłuchu, rozumiane jako utrwalanie treści rozmów przy wykorzystaniu urządzeń technicznych, może nastąpić przez osoby działające w imieniu instytucji państwowych, w ściśle określonych prawem przypadkach. Powszechna dostępność urządzeń podsłuchowych sprawia, że w praktyce rejestracja treści rozmowy może nastąpić także przez osoby prywatne, które nie działają w ramach kompetencji przyznanych instytucjom państwowym.
Wykorzystanie podsłuchu przez osoby działające w imieniu instytucji państwowych.
W ściśle określonych prawem przypadkach służby oraz organy, takie jak m.in. Policja, w ramach uprawnień ustawowych nadanych instytucjom państwowym mogą stosować podsłuch. Może być to:
- podsłuch operacyjny – realizowany jeszcze przed wszczęciem postępowania karnego. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa podsłuch operacyjny wykorzystywany może być przez Policję, Agencję Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Agencję Wywiadu, Centralne Biuro Antykorupcyjne, Służbę Kontrwywiadu Wojskowego i Służbę Wywiadu Wojskowego, Żandarmerię Wojskową, organy kontroli skarbowej oraz Straż Graniczną. Wskazane służby i organy mogą stosować podsłuch do kontroli i utrwalania rozmów w ramach własnych czynności operacyjnych, w przypadkach i na zasadach zawartych w przepisach określających zasady ich funkcjonowania.
- podsłuch procesowy – kontrola i utrwalanie treści rozmów zarządzone po formalnym wszczęciu postępowania karnego. W przypadkach określonych w przepisach prawa podsłuch procesowy może zostać zarządzony przez sąd, na wniosek prokuratora, w celu dostarczenia dowodów dla toczącego się postępowania karnego lub w celu zapobieżenia popełnieniu nowego przestępstwa.
Rozmowy, które zostały utrwalone przy użyciu podsłuchu stosowanego przez instytucje państwowe, bez spełnienia wymogów określonych w przepisach kodeksu postępowania karnego lub ustaw szczególnych, nie mogą zostać wykorzystane jako dowód w postępowaniu karnym. Podobnie dowodem w postępowaniu nie mogą być wyniki podsłuchu stosowanego przez instytucje państwowe, które nie mają do tego upoważnienia ustawowego lub też przeprowadzonego poza zakresem tego upoważnienia.
Jeżeli w wyniku stosowania podsłuchu nie utrwalono materiałów mających znaczenie dla prowadzonego postępowania karnego lub pozwalających na jego wszczęcie – materiały te podlegają niezwłocznemu zniszczeniu.
W sytuacji, gdyby wyniki rejestracji rozmów miały zostać wykorzystane przeciwko osobie, co do której nie było prowadzone postępowanie karne i która nie była objęta taką kontrolą, może to nastąpić jedynie odnośnie tych przestępstw, które zostały ustawowo wyliczone. W takim przypadku prokurator, aby móc korzystać z nagrania, musi wystąpić do sądu z wnioskiem o wyrażenie zgody na jego wykorzystanie w postępowaniu karnym.
Wykorzystanie podsłuchu przez osoby prywatne.
Dla oceny prawnokarnych skutków, które mogą wynikać z utrwalenia rozmowy za pomocą urządzenia podsłuchowego istotne znaczenie ma to, czy osoba, która takiego utrwalenia dokonuje jest uprawniona do otrzymania informacji, które są zawarte w rozmowie:
- czy jest adresatem rejestrowanej wypowiedzi?
- czy uczestniczy za zgodą i wiedzą rozmówców w konwersacji?
- czy jest osobą trzecią dla której informacja taka nie jest przeznaczona?
W przypadku, gdy osoba stosująca podsłuch nie jest uprawniona do otrzymania informacji zawartych w utrwalanych rozmowach – założenie lub posłużenie się przez nią podsłuchem stanowić będzie przestępstwo określone w art. 267 kodeksu karnego. Występek ten zagrożony jest alternatywnie karami grzywny, ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do lat 2, zaś jego ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego.
Art. 267. § 1. Kto bez uprawnienia uzyskuje dostęp do informacji dla niego nieprzeznaczonej, otwierając zamknięte pismo, podłączając się do sieci telekomunikacyjnej lub przełamując albo omijając elektroniczne, magnetyczne, informatyczne lub inne szczególne jej zabezpieczenie, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. § 2. Tej samej karze podlega, kto bez uprawnienia uzyskuje dostęp do całości lub części systemu informatycznego. |
W sytuacji, gdy osoba rejestrująca rozmowę uprawniona była do otrzymania informacji zawartych w jej treści, np. z uwagi, iż sama w tej rozmowie uczestniczyła – jej zachowanie nie będzie mogło zostać zakwalifikowane jako przestępstwo. Dowód z takiego nagrania będzie mógł zostać wykorzystany w postępowaniu karnym i ujawniony poprzez odtworzenie w obecności osób uczestniczących w rozmowie, w tym celu aby mogły ustosunkować się do informacji zawartych w jej treści.